Kiedy dołączyliśmy do wspólnoty naszego przedszkola w 2013 roku pierwszą siostrą, którą poznaliśmy była siostra Maksymiliana. Jej radość, wyobraźnia i ciepło sprawiły, że nasze dzieci poczuły się dobrze i bezpiecznie. Kiedy siostra Maksymiliana powiedziała im o swojej decyzji wyjazdu na misje pierwszy raz zrozumiały czym misje naprawdę są. Dzisiaj siostra Maksymiliana pracuje w Kamerunie – żeby wyjechać musiała nauczyć się jeździć samochodem i mówić po francusku. Musiała porzucić swoje wyobrażenia o byciu misjonarką na rzecz prawdziwej służby drugiemu człowiekowi w jego kulturze, świecie i rozumieniu tego, co go otacza.

Wakacyjne spotkanie siostry Maksymiliany z siostrą Różą musiało skończyć się wielką przyjaźnią i ogromnym poczuciem współodpowiedzialności. Siostra Róża jest człowiekiem czynu i usłyszawszy o potrzebach kameruńskiego przedszkola od razu przystąpiła do działania. Z perspektywy rodzica przedszkolnego wiedziałam, że dzieci robią cegiełki, a rodzice ciasta. Ofiary za nie składane zasilą fundusz „ławkowy”.

Kiedy wNiedzielą Misyjną weszłam do kaplicy sióstr i zobaczyłam rodziny absolwentów poczułam ogromne wzruszenie. Niedziela Misyjna zgromadziła tych, którzy byli w przedszkolu, tych którzy byli na misjach w Afryce itych, którzy chcieli pomóc i włączyć się w dzieło misyjne – rodzinę Edmunda Bojanowskiego i przyjaciół Sióstr Służebniczek. Wszyscy mogliśmy poczuć się współodpowiedzialni za nasz Kościół – powszechny, a więc obecny wszędzie. Cegiełki nie ograniczyły się do małych dzieł sztuki wykonanych przez nasze dzieci. Do puli przedmiotów doszły obrazy, pudełka, rzeźby i lalki prosto z Afryki. Hojność rodziców była niebywała.

Niedziela Misyjna była naprawdę wyjątkowym dniem w naszej wspólnocie – dzieci i rodzice mogli poczuć, że Kościół jest jak prawdziwa rodzina w której każdy jest inny, ma inne potrzeby, czasem trzeba komuś pomóc, a czasem można po prostu razem zjeść ciasto i ucieszyć się ze wspólnych chwil.

Magda Gendźwiłł, Mama Franka, Antoniny i Dominika

W dniach 22-24 listopada 2019 r. byliśmy, wspólnie z ojcami z naszego przedszkola, w benedyktyńskim klasztorze w Tyńcu. Kolejna edycja rekolekcji dla Ojców na które zaprasza nas Siostra Róża, dała okazje do spotkania w męskim gronie i refleksji nad naszym ojcostwem.

Rekolekcje prowadził przeor klasztoru ojciec Konrad Małys. Dla mnie to czas spotkania z Bogiem w rytmie dnia, którym żyją na co dzień mnisi i okazja do wzajemnego poznania. Szukałem też odpowiedzi na pytanie jak w codzienności znaleźć czas i siłę na codzienną relację z Bogiem, jak doświadczyć Jego obecności i troski w zabieganym świecie, gdy samemu trzeba być mężem i ojcem i odpowiedzialnie podejmować to zadanie.
Te trzy dni dodały mi sił 🙂 i przypomniały co jest na prawdę ważne i co jest celem mojego życia, a co tylko środkiem do realizacji najważniejszych celów.
Za rok się znów wybieram do Tyńca 🙂

Mariusz Siedlik

Adwent to wyjątkowy i  bogaty w symbolikę czterotygodniowy okres oczekiwania. W tym czasie Siostry oraz Panie z naszego przedszkola starają się zainteresować dzieci i przybliżyć im wiedzę o życiu Pana Jezusa i przygotować ich serca na jego przyjście, oraz na dobre przeżycie Świąt Bożego Narodzenia.

Wspólne wykonanie drewnianej szopki, przygotowanie kalendarza adwentowego i wykonywanie różnorodnych zadań, czynienie dobrych uczynków czy też wspólna modlitwa z całą rodziną przy wędrującej figurce Matki Bożej, będąca łącznikiem między religią a codziennym życiem nadają temu czasowi jeszcze głębszy sens.

3 grudnia miała miejsce nocowanka w przedszkolu, dzieci z wielkim zapałem i entuzjazmem, dokładnie spakowane pojawiły się o godz. 19.00 w przedszkolu aby wspólnie oczekiwać spotkania ze świętym Mikołajem. Wieczór był pełen atrakcji  i niespodzianek, dzieci z grupy starszej odegrały „Legendę o złotej kaczce” zaś młodsze Aniołki „Baśń o rybaku i złotej rybce”. 4 grudnia odbył się spektakl teatralny Teatru Eden, pt. Zagubiona owieczka, po którym odwiedził nas upragniony gość. Dzieci powitały św. Mikołaja piosenką, po czym wręczyły własnoręcznie przygotowany prezent. Było to spotkanie pełne ciepła, uśmiechu i radości płynącej z obdarowywania prezentami innych, bowiem „prezenty są znakiem miłości, zainicjowanej przez Boga, którą chcemy się dzielić”. Idąc tym śladem cała społeczność przedszkolna 6 grudnia w dniu imienin św. Mikołaja Biskupa udała się da Zakładu Opieki Leczniczej aby bezinteresownie obdarować przebywających tam pensjonariuszy oraz pracowników zakładu. Dzieci zaprezentowały także wybrane układy taneczne tj. oberek, gaik czy kalina czym wywołały uśmiech i łzy szczęścia u babć i dziadków.

Dodatkowo dzieci z grupy Aniołki i Motylki zbierają dobre uczynki dla Dzieciątka Jezus. Każdy dobry uczynek zapisany na kartce i odczytany podczas refleksji składają w specjalnej szkatułce, którą w odpowiednim momencie złożą u stóp Dzieciątka Jezus, podczas wspólnego kolędowania.  Zadania polegały na tym, aby danego dnia skupić się na jednej aktywności, mają za cel budować wspólnotę, uczyć ofiarności i samodzielności.

Przez cały Grudzień ma miejsce także Wędrówka Matki Bożej po domach. Każda z rodzin ma możliwość zaprosić Maryję do swojego domu, pomodlić się w ważnych dla siebie intencjach, wyprosić potrzebne łaski i powierzyć się opiece Niepokalanego Serca Maryi.

Na salach nieustannie tworzy się atmosfera Świąt Bożego Narodzenia, począwszy od zmieniających się dekoracji poprzez piękne drewniane choinki i szopki, zdobiące sale,  które wykonywały dzieci podczas warsztatów stolarskich.

Również Siostry, Nauczyciele i wszyscy pracownicy przedszkola przygotowywali swoje serca. Każdemu w drodze losowania została powierzona jedna osoba, która otoczona została modlitwą w okresie Adwentu. Na wspólnej kolacji wigilijnej ujawnił się każdy Aniołek, który wręczył gesty miłości,  padło wówczas wiele pięknych, wyruszających słów.

Poprzez wszystkie powyższe działania dzieci z Ochronki i pracownicy przygotowują swoje serca na Boże Narodzenie.

Ania Kulik, nauczyciel – grupa Motylki

Kolejny rok mieliśmy ogromną radość uczestniczyć w jasełkach wystawionych w naszym przedszkolu w Ochronce na Woli 19 grudnia. Oryginalny scenariusz został w piękny sposób przedstawiony przez naszych małych artystów. Tegoroczne przedstawienie bożonarodzeniowe było niezwykle nastrojowe. Dobrze dobrana muzyka wraz grą świateł tworzyły klimat ciepła i wyjątkowości chwili. Piękne stroje oraz tańce dzieci dostarczyły widzom wiele wzruszeń. W bardzo przejmujący sposób mali aktorzy odtworzyli okoliczności poczęcia i moment narodzin Dzieciątka Jezus. Niezwykle żywiołowy występ maluszków z pomponami sprawił wszystkim oglądającym ale i samym wykonawcom wiele radości. Duże zaangażowanie małych artystów oraz cały wysiłek włożony w przygotowanie tegorocznych jasełek sprawiły, że widzowie mogli się poczuć, jak w prawdziwym teatrze. Po przedstawieniu mieliśmy okazję w naszej przedszkolnej wspólnocie podzielić się opłatkiem i złożyć sobie świąteczne życzenia, ucieszyć się swoją obecnością i poczuć, jak w rodzinie.

Magdalena Siedlik, mama Jonasza i Augustyna