Aktualności

Dnia 21 listopada 2023 roku nasze ochronkowe przedszkolaki z grupy Motylków wraz z Paniami i Siostrą Różą, wyruszyły do „Stacji Muzeum” czyli Muzeum Kolejnictwa w Warszawie. Pojechały tam na lekcję muzealną pt. „Od parowozu do pendolino”. Dzieci z ogromnym zainteresowaniem oglądały i słuchały, bo chciały się dowiedzieć: Co to jest kolej i z czego się składa? Czym różni się parowóz od lokomotywy spalinowej i elektrowozu? Skąd parowóz bierze wodę, a pendolino prąd? Na te i inne pytania wspólnie z prowadzącą szukały odpowiedzi. Serce skradła im jednak przepiękna makieta miasta i jeżdżących pociągów towarowego i osobowego. Jak przystało na ochronkowe przedszkolaki pięknie podziękowały paniom za lekcję i wręczyły im drobne niespodzianki. Panie były tak miło zaskoczone, że zaprosiły dzieci na kolejne lekcje, z których niebawem zapewne skorzystamy. Ewa Chołod-Pałka – nauczycielka w grupie Motylki
Zapraszam do obejrzenia zdjęć: photos.app.goo.gl/USisF1imTKHvd5UD6

19 listopada 2023 roku obchodziliśmy w naszym przedszkolu święto patronalne bł. Edmunda Bojanowskiego. Świętowanie rozpoczęło się mszą świętą, którą zakończyło błogosławieństwo relikwiami błogosławionego. Po mszy odbyła się część artystyczna. Pierwszą część stanowiło przedstawienie według notatek bł. Edmunda pt. ” Obrazek na drzewie” w wykonaniu rodziców i dzieci z naszej ochronki. Piękna scenografia, muzyka, gra aktorska oraz przesłanie płynące ze sceny dały nam wszystkim wiele radości. Następnie na scenę wkroczyły przedszkolaki, które w pięknych strojach zaprezentowały tańce m. in. z biało czerwonymi flagami do pięknej muzyki, grę na instrumentach. Występ zakończyło wspólne zaśpiewanie przez wszystkie przedszkolaki utworu o Edmundzie Bojanowskim, w którego wykonanie dzieci włożyły dużo serca i energii. Tradycją obchodów święta patronalnego w naszej ochronce są kosze pięknych czerwonych jabłek, którym na koniec każdy może się poczęstować. Ten piękny zwyczaj jest symbolem dzielenia się, on pokazuje i przypomina, że czasami nie trzeba wiele, aby sprawić drugiej osobie radość. “Dni edmundowe” w naszym przedszkolu to czas, w którym wszyscy gromadzimy się wokół naszego błogosławionego, aby przywołać jego postać, czerpać z jego bogatego dorobku. To czas wdzięczności za to, że nasze dzieci i całe nasze rodziny mogą doświadczać poprzez ochronkę geniuszu pedagogicznego tego wyjątkowego patrona. To świętowanie wraz z bł. Edmundem, przypadające kilkanaście dni przed Adwentem, to piękne wprowadzenie w przedświąteczny czas. Spuścizna i dzieło życia, jakie pozostawił po sobie nasz błogosławiony patron prowadzi do refleksji, jak wiele dobrego może zrobić jeden człowiek, choćby był nawet wątłego zdrowia, jeśli otworzy się na współpracę z łaska Bożą.
Magdalena Siedlik – mama Bernadetki
Zapraszam do obejrzenia zdjęć: photos.app.goo.gl/SSfAqRqYpcuH94n36

Co roku w listopadzie spotykamy się na niedzielnej mszy świętej w kaplicy i w szczególny sposób wspominamy patrona naszej ochronki – bł. Edmunda Bojanowskiego. Miłośnika polskiego folkloru, literata, społecznika, patriotę i serdecznie dobrego człowieka – jego postawa i czyny inspirują do dziś. Są wciąż aktualne i bardzo potrzebne w wychowywaniu dzieci do życia w dzisiejszym świecie. Pomagają w wychowywaniu do samodzielności, odpowiedzialności, wrażliwości na innych i nade wszystko – rozwijania osobistej więzi z Bogiem. Stąd w naszej Ochronce msza święta ( w tym roku była 19 listopada), stąd śpiewanie pieśni na melodię Roty, prezentowane przez dzieci tańce ludowe i wspólnie z rodzicami przygotowywane krótkie przedstawienia na podstawie opowiadań bł. Edmunda. Opowiadania o tym, jak prosta może być relacja z Bogiem, jak oczywistym – pomaganie i współczucie, jak pięknym może być życie, skoro tylko nasza wiara jest żywa. Z Dzienników: 26 kwietnia 1853 – Zdziwiłem się dzisiaj, gdy wchodząc na górę po schodach, powitało mnie z wyraźną radością i wyciągniętymi rączkami dziecię około trzech lat mające, Marynka (…) która przedtem była wielce nieśmiała. (…) Przypomniałem sobie, iż wczoraj (…) zastałem to dziecię, jak zakłopotane usiłowało drugiemu, mniejszemu jeszcze od siebie dziecięciu ułatwić zejście ze schodów (…) kiedym właśnie nadszedł i dopomogłem obojgu. To scena jakby przeniesiona z naszego przedszkola. Dziecko, które choć małe i samo często bezradne, nie zostawia bez pomocy jeszcze mniejszego od siebie malucha. Wrażliwy opiekun pomaga obojgu. „I mnie, mój Boże ciężko, bardzo ciężko, ale wolę ja mieć kłopot, niż pozostawić kogoś w kłopocie” – pisze bł. Edmund. Trochę nas, rodziców, bawi, ale też wzrusza i skłania do refleksji sposób, w jaki nasze córki opowiadają o świętym patronie mówiąc o nim po prostu: „Edmund”, jakby był jednym z nauczycieli czy prowadzących zajęcia dodatkowe w przedszkolu. Nie postacią historyczną, ale realnie mającym wpływ na nich przyjacielem. Myślę, że on patrzy na to „spoufalanie się” ze swoim łagodnym uśmiechem i wyrozumiałością. Daleki był od stawianie siebie w roli posągowego i niedostępnego. Przecież dzieci jemu współczesne „wyczuwając jego autentyczną miłość, spontanicznie nazywały go „tatą”” (pisze s. Małgorzata Schmidt) To dobry moment, żeby podziękować siostrom i nauczycielkom, które w pracy z naszymi dziećmi oprócz uczenia matematyki czy wiedzy o przyrodzie, pokazują im również perspektywę świętości – prawdziwego i dobrego życia na tym świecie z nadzieją na życie wieczne. Iwona Piotrowska – mama Anielki i Jagódki
Zapraszam do obejrzenia zdjęć z mszy: photos.app.goo.gl/xrXv2gc46edMfYqN8

3 letni Wojtek wyprowadził się razem z mamą z Domu Samotnej Matki prowadzonego w Legionowie przez siostry Urszulanki. Próbują żyć samodzielnie. Dzięki Wam, Wojtek ma ciepłą nową kurtkę i spodnie na śnieg, czapki, koszulki i gatki z Psim Patrolem, z których pewnie ucieszy się najbardziej. I górę pieluszek do podziału z innymi potrzebującymi ich jeszcze maluchami.
Zuzia ma 7 miesięcy. Rzadko przesypia noce i ma totalną mamozę. Jej mama Andżelika, jak sama o sobie mówi, jest “po domu dziecka”. W Domu Samotnej Matki będzie mieszkać jeszcze może tylko do Bożego Narodzenia. Opiekuje się nią fundacja, która pomogła jej znaleźć mieszkanie i stanąć na nogi. Andżelika ma coś około 18 lat. Dużo wie o innych mamach i ich dzieciach. Kto jaki rozmiar nosi, która przedszkolaczka szaleje na punkcie baletnic. I o pieluchach. Że trójki to super, bo właśnie wprowadziła się mama z niepełnosprawną córeczką i właśnie trójki nosi ta malutka. No to mają. Nasi przedszkolni rodzice jak zawsze stanęli na wysokości zadania. Już następnego dnia, po spontanicznym ogłoszeniu zbiórki, do przedszkola wędrowały dzieci i rodzice niosąc pakunki dla tych, którzy są w potrzebie.
I cyk – dobro! Trochę ubrań, trochę pieluszek, uśmiech. I już – trochę jaśniej. W imieniu sióstr Marzeny i Luizy, ich podopiecznych i mam z Domu na Białołęce – dziękujemy!
Iwona Piotrowska – mama Anielki i Jagódki
Zapraszam do obejrzenia zdjęć: photos.app.goo.gl/QR4HLexzaXwfDYgG9

W dniu 17 listopada 2023 roku do naszej Ochronki na Warszawskiej Woli, zawitał Pan Michał z Muzeum Bajek, Baśni i Opowieści Mubabao. Przyjechał do nas, aby zachęcić i rozwinąć wyobraźnię najmłodszych przedszkolaków. Dzieci z grupy Aniołków mogły uczestniczyć w kreatywnych zajęciach, których celem było stworzenie bożonarodzeniowych szopek. Nasi najmłodsi zamienili się w architektów, konstruktów oraz artystów, którzy własnoręcznie konstruowali i ozdabiali wybrane przez siebie szopki. Mali artyści mieli do wyboru wiele kształtów oraz wzorów drewnianych, które za pomocą kleju mocowane były do modeli. Przedszkolaki na zajęciach rozwijały swoją wyobraźnię i zdolności manualne. Mamy nadzieje, że dzieła naszych zdolnych maluchów będą zajmowały godne miejsce wśród innych ozdób świątecznych w waszych domach. Ewa Dec
Zapraszam do obejrzenia zdjęć: photos.app.goo.gl/pjzehufvEKtkc49X9

Dnia 15 listopada 2023 roku do Ochronki przyjechał zespół muzyczny Papaja Kids z koncertem patriotycznym pt. „Patriotyczna piosenka przedszkolaka”. Spotkanie rozpoczęło się „Żołnierską musztrą”, czyli zabawą z piosenką oraz omówieniem stroju żołnierza. Następnie była „Sanitariuszka”, czyli piosenka o odważnej i uczynnej dziewczynie ratującej rannych żołnierzy. Nie zabrakło też piosenki o niedźwiedziu Wojtku, który walczył podczas II wojny i wręczenia mu orderów za odwagę, bohaterstwo i altruizm. Na zakończenie znana i lubiana piosenka „Przybyli ułani pod okienko”, w której śpiew włączyło się wiele przedszkolaków. Czas koncertu minął bardzo szybko, dzieci świetnie się bawiły ale też się uczyły: o odwadze i męstwie żołnierzy, o uczynnej sanitariuszce, o honorowych ułanach i niesamowitym niedźwiedziu Wojtku. Mam nadzieję, że już dziś rodzi się w serduszkach naszych przedszkolaków miłość do naszego kraju i jego tradycji.
Ewa Chołod-Pałka, nauczycielka w grupie Motylków
Zapraszam do obejrzenia zdjęć: photos.app.goo.gl/Lnm47P3Bac5uusmG6

We wtorek, 14 listopada 2023 roku, w naszym przedszkolu, po raz kolejny, odbyły się warsztaty podróżnicze. Tym razem dzieci miały okazję dowiedzieć się o życiu, tradycjach rdzennych plemion. Potocznie nazywamy ich Indianami. Przedszkolaki poznały różne nazwy plemion, między innymi takich jak: Irokezi, Navaho, Innuici. Ci ostatni żyją na północy Ameryki. Oglądaliśmy na zdjęciach stroje Indian i Indianek a także piękne krajobrazy Ameryki. Po krótkim wprowadzeniu przyszedł czas na zabawę. Dzieci naśladowały poruszanie się różnych zwierząt: łosia, nietoperza, orła, orki. Następnie mieliśmy okazję poznać jak wygląda rytuał oczyszczenia. Dla Indian ważne są różne zioła takie jak np. szałwia. Dzieci miały możliwość zobaczyć, dotknąć, powąchać suszoną szałwię. W tradycji rdzennych plemion zioła ustawia się w czterech miejscach symbolizujących cztery strony świata. Następnie szaman pali wszystkie cztery zioła i po kolei oczyszcza się: głowę – by miała dobre myśli, oczy – by widziały dobro, serce – by odróżniało dobro od zła a na końcu całe ciało. W trakcie naszej zabawy został wybrany Wódz wioski. Wodza wybrały dziewczynki, gdyż w tradycji rdzennych plemion to kobiety „rządziły” w wiosce. Dzisiaj niestety tradycje Indian zanikają. Ci, którzy zostali nadal kultywują wiarę i tradycje przodków, bardzo szanują przyrodę, żyją zgodnie z nią. Nic nie marnują i starają się wykorzystywać wszystko pożytecznie.
Anna Janowiecka – nauczyciel Zapraszam do obejrzenia zdjęć: photos.app.goo.gl/jHMVTX9gdEJ8yN1fA

Miniony tydzień, od 6 do 10 listopada 2023 roku, był dla naszej ochronkowej społeczności bardzo wyjątkowym czasem. Każdy z nas mógł poczuć patriotyczny klimat. Barwy biało-czerwone otaczały nas z każdej strony, a pieśni patriotyczne brzmiały w naszych murach. Przedszkolaki codziennie ubierały się w barwy narodowe. Najmłodsi poznali historie powstania Polski oraz symbole ojczyzny, natomiast starszaki zapoznały się z legendami oraz pieśniami narodowymi. Ważnym elementem w przeżywaniu tygodnia patriotycznego był Wielki Koncert Małego Polaka, którego wykonawcą był zespół Pana Sprężynki ze Studia Artystyczno-Edukacyjnego. Otoczeni barwami Polski oraz wspaniałą patriotyczną muzyką, wspólnie z dziećmi, rodzicami, Siostrami oraz Paniami celebrowaliśmy zbliżające się Święto Niepodległości. Uwieńczeniem tych, jakże obfitych w wydarzenia dni, było uroczyste odśpiewanie hymnu oraz wspólna modlitwa w kaplicy sióstr, gdzie zawierzyliśmy wszystkich Polaków i losy naszej ojczyzny pod opiekę Matki Najświętszej. Na zakończenie wspólnie z przedszkolakami wywiesiliśmy flagę Polski przed ochronką.
Zapraszam do obejrzenia zdjęć: Koncert patriotyczny: photos.app.goo.gl/StpmFZGJGDmc5vKz7 Świętowanie: photos.app.goo.gl/ibFWdWV32idtwpt9A

We wtorek 7 listopada 2023 roku odwiedził nas teatr Dur–Moll ze spektaklem „Niezwykła podróż”. Bohaterem naszego przedstawienia było lusterko, które zaginęło. Jego właścicielka Amelia postanowiła je odnaleźć. Wraz z wróżką udały się w podróż do różnych miejsc na świecie. Na latającym dywanie poleciały się do krainy wiecznego śniegu, gdzie Amelia poznała eskimosa. Nauczyła się witać jak prawdziwi eskimosi, czyli noski–noski. Następnie powędrowały do Azji, a dokładnie do Chin, przy pomocy butów stumilowych podarowanych przez wróżkę. Tam Amelia poznała Chińczyka, który niestety nie pomógł jej szukać lusterka, gdyż obiecał mamie, że posprząta swój pokój. Natomiast poczęstował ją miseczką ryżu. Kolejnym miejscem do którego dotarła Amelia z wróżką była Afryka. Tam poznała chłopca o imieniu Cziki. Nowy kolega na pożegnanie dał jej prezent-flet. Po tej wizycie Amelia wróciła do domu. Niestety bez lusterka. Okazało się, że to wróżka schowała lusterko Amelii. Powiedziała jej, że magiczne lusterka, niezwykłe buty, wróżki, stumilowe buty istnieją tylko w bajkach. A ona zwiedziła wiele miejsc na świecie i poznała różne osoby. Bycie z drugą osobą, mówienie prawdy i dotrzymywanie słowa jest ważniejsze niż posiadanie różnych przedmiotów. Na koniec wróżka dała Amelce prezent. Co nim było? Niech każdy z Was spróbuje odgadnąć. Anna Janowiecka – nauczyciel Zapraszam do obejrzenia zdjęć: photos.app.goo.gl/DeapHkA9k47HpPZJA

Dnia 2 listopada 2023 roku w Dzień Zaduszny grupa starszaków „Motylków” wybrała się na Cmentarz Powązkowski. Zabraliśmy ze sobą znicze i udaliśmy się tramwajem na miejsce. Na cmentarzu modliliśmy się za wszystkich zmarłych wiernych i zapalaliśmy znicze na grobach tych o których już nikt nie pamięta. Ważne jest, by modlić się za wszystkich zmarłych. Ważna, by modlić się codziennie, a szczególnie w tym dniu. Nasze modlitwy i zapalone znicze przypominają nam o tych, których już z nami nie ma. Do ochronki wróciliśmy spokojnym spacerem przez jesienny las podziwiając Boże dzieło. Anna Janowiecka – nauczyciel Zapraszam do obejrzenia zdjęć: photos.app.goo.gl/jqWSrpd9VoLhb3ny7